De eerste dag:

Na een goede vlucht aangekomen op het vliegveld Kilimanjaro. Daar mag ik in de rij gaan staan voor 'geen visum'. Op het vliegveld wordt Engels gesproken, maar dit is met zo'n accent dat ik het slecht begrijp. Uiteindelijk krijg ik toch de toeristen visum stempel in mijn paspoort. Maar ik heb nergens 50 dollar hoeven te betalen. Ik twijfel nog of het wel allemaal wel goed is gegaan en niet nog ergens een toeristenvisum moet kopen. Buiten ga ik op zoek naar Donald, die me op komt halen. Er staan heel veel mensen met allemaal bordjes. Ik kan Donald eerst niet vinden en maak me een beetje zorgen, aangezien ik geen telefoonnummer of adres heb opgeschreven. Gelukkig zie ik hem daarna al snel. Het is al donker in Tanzania, dus ik kan nog niet echt iets zien van het land.

Rond 9 uur kom ik aan bij de lodge. De kamer is prima, een 3 persoonskamer met een eigen badkamer. Er zijn nog 2 andere Nederlandse/Belgse meisjes en 5 Duitse meiden. Het is erg gezellig, ik voel me al gelijk welkom.

Zaterdag ga ik met een paar andere meiden Arusha in. Het is heerlijk weer, lekker zonnetje maar niet te warm. Ongeveer 25 graden. We kunnen lopend naar de stad, ongeveer 20 minuten lopen. Je merkt dat ze in Arusha wel gewend zijn aan toeristen, ze staren zo aan zoals ik van te voren gehoord heb. Wel zeggen veel mensen je gedag 'jambo' en 'habari' hoor je vaak. Ik ben blij dat ik in Nederland een cursus heb gevolgd, zo ken ik al een aantal zinnetjes. Op de masai markt worden we zowat de tentjes ingesleurd, overal moeten en binnen kijken. Ze tikken je aan, praten dwars door je heen. Na een lange dag door de stad gewandeld te hebben halen en we boodschappen en gaan met de taxi terug naar de lodge. In het weekend moeten we zelf zorgen voor de maaltijden, dus we maken een lekker broodje hamburger. Van maandag t/m vrijdag wordt er voor ons gekookt.

'S Avonds gaan we nog wat drinken in een bar in Arusha. Een heerlijk lokaal biertje (genaamd Kilimanjaro) gaat er wel in.

Zondag gaan we met een klein groepje op horse safari. Er zijn nog 3 anderen die ook deze week zijn aangekomen. Met de dala dala is het 20 minuten rijden. Dat is al een hele ervaring op zich, ze proppen zo 25 mensen in een mini busje waar officieel 8 zitplaatsen zijn. Er wordt wat af getoeterd, op de bus geslagen en geschreeuwd. Maar uiteindelijk komen we op de plaats waar we moeten zijn.

Bij de horse safari krijgen we allemaal een eigen paard (ook al kunnen we allemaal niet paard rijden). Wel een beetje spannend! We krijgen een mini cursus hoe je het paard laat stoppen en rechts of links af moet slaan. Vervolgens gaan we het park in om dieren te bekijken. We zien al gauw zebra's, gnoes en antilopen. Het is een klein park, lijkt een beetje op burger zoo in Nederland waar je met de auto door heen rijdt. Wij rijden nu alleen ter paard. Het paardrijden gaat erg goed, ik schijn zelfs talent te hebben volgens de instructeur ;).Na 2 uur is het mooi geweest en gaan we terug. We betalen 40 shillings ipv 40 dollars. Wat veel goedkoper is dan de afgesproken prijs. Terug met de dala dala, naar Arusha.

We hebben afgesproken met 2 andere meiden en gaan uit eten. Heerlijke zelfgemaakte tomatensoep gegeten!

Maandag krijg ik de beloofde rondleiding van Donald, samen met Lucas die op zaterdag aangekomen is. We bezoeken kort het project om een handtekening te laten zetten op het formulier voor de aanvraag van het werkvisum. Eerst gaan we naar de East African school, waar Lucas vrijwillerswerk gaat doen. Dit is een hele arme school. Ze krijgen les in een gebouw met amper muren, de muren zijn half afgebrokkeld. Het zijn weeskinderen en kinderen van de straat. Er zijn 4 klassen, alle vrijwillers geven zelfstandig de lessen, omdat er maar 2 leerkrachten zijn. De kinderen zijn 3 tot 10 jaar, en roepen heel schattig allemaal 'teacher look'. Vervolgens gaan we naar de Baraa Primary school waar ik 5 weken vrijwilligerswerk ga doen. Dit is een grote school met wel 1400 kinderen! Ik ontmoet Sara, een soort manager van de school. Ze is een Engelse, die in Tanzania is komen wonen. Ze vertelt dat ze mijn hulp goed kan gebruiken in de kindergarden, (4 tot 7 jaar). Omdat daar momenteel 137 kinderen zijn met maar 2 leerkrachten. Ze kunnen de hulp hard gebruiken. Dat lijkt me prima. Ik ga dat 3 dagen proberen en dan kan ik aangeven of ik dat nog 4 weken wil doen of in een andere groep wil helpen. Ook vertelt ze dat het niet die bedoeling is dat ik de lessen van de leerkracht over ga nemen, maar ondersteunen en eventueel de leerkrachten bruikbare tips geven om het onderwijs effectiever te maken. Dit komt helemaal overeen met mijn opinie, ik ben namelijk niet van plan om 70 kinderen les te geven, maar om de leerkrachten en kinderen te helpen! Ik heb een hele goede eerste indruk en heb veel in zin om te beginnen!

Ik merk dat ik buiten de stad toch wel erg veel aangestaard wordt. Er wordt veel 'mzungu' (blanke) naar ons geroepen. Ook worden we regelmatig aangesproken of lopen er mensen met ons mee. Ze vragen hoe het met je gaat, meestal heel vriendelijk. Maar ze vragen ook rustig om je telefoonnummer of email adres. Dit wijs ik maar beleefd af.

Morgen is een nationale vrije dag (omdat het 7-7 is! Haha de 7e van de 7e maand zijn ze vrij! Dat is de enige reden! 8-8 zijn ze ook vrij!).

Maar als alles spoedig verloopt met de aanvraag van mijn werkvisum ga ga ik woensdag beginnen.

Na het bezoek na de 2 projecten gaan we weer naar Arusha, waar we een lokale simkaart kopen, wat markten bezoeken en verder wegwijs gemaakt worden in de stad.

Al met al 3 hele leuke dagen!