Het kunstproject

en hele leuke laatste week op het project gehad!

De Baraa Primary school wordt gesponsord door de Belgische organisatie iTembla. Vanuit de organisatie kwam het verzoek of we met de kinderen schilderijen konden maken op canvas doek. De schilderijen worden dan in oktober tijdens een benefiet avond voor zoveel mogelijk geld verkocht. De opbrengst van de schilderijen is voor de Baraa Primary school.

Ik heb dit projectje deze week op me genomen.

De eerste stap is dat we opzoek moesten naar kinderen die goed kunnen tekenen of schilderen.

Aan een van de leerkrachten van de Baraa hebben we gevraagd welke kinderen 'kunstige' talenten hadden.

Toen kwam ze wel met een stuk of 50 kinderen! Aangezien we maar 10 schilderdoeken hebben, moesten we eerst een soort sollicitatie procedure houden.

Alle kinderen hebben een blad gekregen en mochten naar eigen keus iets tekenen. Steeds meer kinderen wilden met deze 'wedstrijd' meedoen. De tekeningen werden over het hele schoolplein meegenomen, meegenomen naar de lessen. Na schooltijd kwamen de kinderen de tekeningen bij mij terug brengen.

Uit een stapel van wel 100 tekeningen heb ik een keus moeten maken voor 10 tekeningen.

De volgende dag, na schooltijd beginnen we met de schetsen. Het moet echt iets Tanzania 'achtig' zijn. Er komen leuke schetsen uit van de masai mensen, de Kilimanjaro, een typisch Tanzaniaas huis etc.

Woensdag beginnen we met het verven. Er is speciale acryl verf aangeschaft, nieuwe penselen en grote canvas doeken. We verven alleen de achtergrond.

Gelukkig wordt ik elke dag wel geholpen door de IT jongen, die kan alles in Swahili uitleggen aan de kinderen.

Helaas zijn er ook 2 kinderen niet op komen dagen, die hebben niet begrepen dat ze elke dag na schooltijd moeten komen om de schilderijen af te maken.

Vandaag verf ik de achtergrond wel voor ze.

Donderdag worden de onderwerpen geschilderd. De twee kinderen die gister afwezig waren, zijn er nog niet. Ook zijn ze nergens in de school te vinden, dus kies ik maar twee nieuwe kinderen. Morgen moeten de schilderijen af zijn.

Elke dag komen er nog tientallen kinderen naar me toe die me een tekening geven, om te laten zien hoe goed ze kunnen tekenen. Dus keus genoeg om twee nieuwe kinderen te kiezen!

Vrijdag worden de laatste details geschilderd. Ze zijn super mooi geworden! Ik ben hartstikke trots op ze! (Ik voeg de foto's toe).

Er worden foto's van de kinderen gemaakt, zodat tijdens de benefietavond ook iets over de kinderen verteld kan worden. Het idee is om per tafel 1 schilderij centraal te zetten met alle informatie van het kind erbij. Zodat de mensen die aan die tafel zitten veel over het kind te weten komen.

Dan kan er op het schilderij geboden worden.

Ik heb gevraagd of ik ook bij de benefietavond aanwezig kan zijn. Hoop dat dat lukt, het is pas in oktober dus dat duurt nog even.

Ik maak ook veel foto's en besluit de groepsfoto af te drukken en deze donderdag aan te kinderen te geven. Omdat ze de schilderijen natuurlijk niet zelf mogen houden. Zo hebben ze er nog een leuke herinnering aan.

Dit was mijn laatste hele week op het project. Zondag tot woensdag ga ik op safari. Waar ik ook super veel zin in heb! En donderdag avond laat vlieg ik terug naar Nederland. Maar ik ben van plan om donderdag ochtend nog wel naar school te gaan! Ik kan nu nog geen afscheid nemen!

Steeds meer kinderen en leerkrachten ken ik nu! Elke dag wordt ik van vrolijke begroet.

Dinsdag is er een groep Belgse studenten op school gekomen die in twee weken alle kinderen medisch checken.

Ze controleren o.a. op ondervoeding. De kinderen die ondervoed zijn kunnen door de school gesponsord worden om een middag maaltijd te krijgen.

Het is nu erg druk op school.

Bij de lodge zijn inmiddels al een paar mensen weer vertrokken. Veel vrijwilligers blijven 4 weken in de zomervakantie. Ook degene die gelijk met mij gekomen zijn.

Maar er komen steeds weer nieuwe mensen bij.

Nog maar een paar dagen! Maar eerst nog op een fantastische safari!

Groetjes,

Jolien

Week 3

Afgelopen week een normale week gehad. Naar het project geweest, wat steeds normaler wordt. Ik ken inmiddels veel leerkrachten en weet hoe de gang van zaken op school gaan.

Ik heb een eigen tijdschema, waarbij ik de lessen help voorbereiden. Bij de kleuters zorg ik altijd voor extra werkbladen. Zodat ze altijd wat te doen hebben.

De elektriciteit is heel vaak uitgevallen afgelopen week. Dit is erg lastig, er kan dan o.a. niet meer op de computer gewerkt worden of gekopieerd worden.

Daarom heb ik donderdag met de hele klas (70 kinderen) olifantjes gevouwen! Dit was een hele klus, omdat de kinderen nooit knutselen. Hooguit wat kleuren. Ze weten niet hoe ze een schaar of lijm moeten gebruiken.

Maar samen is het gelukt. Alle kinderen hadden een leuke olifantje! Ze waren er super blij mee!

Ook bij de Menkwa klas help ik met voorbereiden. We zijn met Engels bezig de letters te leren. In plaats van het hele alfabet tegelijk aan te leren (zoals in de eerste week dat ik hier was) doen we nu 1 letter per twee dagen. Deze wordt dan intensief geoefend.

Woensdag was er echter geen leerkracht in de klas. Alle kinderen waren aanwezig, maar de leerkracht was nergens te bekennen. Toen ik haar ging zoeken zag ik dat alle leerkrachten bij elkaar zaten en toegesproken werden. In geen enkele klas was dus een leerkracht aanwezig.. En omdat het onduidelijk was hoe lang dat ging duren ben ik zelf begonnen met de Engels les te geven.

Dit is heel moeilijk, omdat de kinderen geen Engels spreken!

Zo goed mogelijk heb ik de les uitgelegd. Heel leuk was dat er daarna een jongen voor de klas kwam staan die mijn uitleg in Swahili ging herhalen!

De kinderen wilden erg graag de opdracht maken, ze vinden mijn werkbladen erg leuk. Dus ze luisteren goed!

Super leuk dat het me gelukt is!!

Van mijn donatie geld hebben ze inmiddels muziek trommels van gekocht, kostuums en elektriciteit kabels.

Vrijdag was er een muziek optreden van de school, bij een andere school. Een tentoonstelling.

Ik ben wezen kijken, deze andere school is een totaal gesubsidieerde school, heel groot en erg rijk. Ze nemen alleen 'slimme' kinderen aan uit hele arme gezinnen. Hier zit een hele sollicitatie procedure aan vast. Alleen 1 kind van het gezin mag naar de school komen.

Het wordt gesponsord door een Australische organisatie. De school is mega groot, ziet er een beetje uit als een Amerikaanse highschool.

Hier wordt een muziek tentoonstelling gehouden. Erg leuk om te zien hoe de kinderen dansen en zingen. Zijn hebben allemaal geen podium angst en swingen erop los.

Dit weekend een heerlijk relax weekend gehad.

Geen uitstapjes, maar lekker wat shoppen in de stad. Heb twee hele mooie Afrikaanse schilderijen kunnen kopen!

Ook een dans festival bezocht, waar we dans battles konden zien.

Het weer is gelukkig weer warmer. Vandaag heerlijk aan het zwembad kunnen liggen!

Aankomende week is de laatste week op m'n project al!

En daarna ga ik nog 4 dagen op safari!!

Groetjes,

Jolien

Moshi

Donderdag een leuke dag op school gehad.

Er waren twee leerkrachten in de klas aanwezig, waardoor er heel rustig door de kinderen gewerkt werd.

Ik had voor extra rekenbladen gezorgd.

Ondanks dat deze heel laagdrempelig zijn, blijkt het dat de kinderen het toch wel erg moeilijk vinden. Vooral omdat de opdrachten anders zijn (omcirkel het goede antwoord etc). Hier zijn ze gewend om sommetjes van het bord over te schrijven.

Om 11 uur mogen ze ook nog buitenspelen! Dat heb ik nog niet eerder gezien!

Al met al een hele goeie ochtend.

's Middags help ik bij de Menkwa klas. M'n voorbereide bladen liggen er nog.

De letter A staat centraal (letter A schrijven, woordjes ermee lezen, woorden schrijven en tekenen).

Na wat herhaling gaan de kinderen aan het werk.

Het gaat goed! Alle kinderen zijn serieus bezig, wanneer ze klaar zijn kunnen ze een woordzoeker maken.

Ik heb de hele woordzoeker nagetekend op het krijtbord en geef uitleg hoe het werkt. Het duurt even, maar na een tijdje snappen ze het.

Ook een hele leuke middag!!

Leuk om op deze manier iets voor te bereiden en te ondersteunen!

's Avonds gaan we met alle vrijwilligers wat drinken. Wat ook heel fijn is! We hoeven niet alleen maar te werken maar doen veel leuke dingen samen!

Dit weekend ga ik met een paar andere een weekendje weg, naar Moshi. Een stad in Tanzania.

Er wordt een auto voor ons gehuurd, en we worden naar Moshi gereden. Daar gaan we naar de hotspring. Een natuurlijke warm water bron.

Het is prachtig! Je kunt er heerlijk zwemmen, super helder water!

Met een touw kunnen we het water inslingeren! :)

We verblijven in een hostel.

Zondag gaan we naar een koffieplantage en naar een grote waterval.

Helaas regent het wel.. En we moeten een flink eind wandelen.

Maar gelukkig is het niet koud. Moshi ligt een stuk lager dan Arusha, waardoor het er warmer is.

De koffieplantage is erg leuk! We krijgen een hele instructie hoe ze handmatig koffie maken. Vanaf de boon tot het kopje koffie.

Stap voor stap maken we koffie.

Bij het malen van de bonen zingen ze erbij om het werk wat te verlichten. Dus wij zingen ook met z'n alle.

Ik ben niet echt een koffiedrinker, thuis drink ik koffie met melk en suiker. Maar deze koffie is lekker!! Een klein beetje suiker om het zoeter te maken. Maar verder is het heerlijk!!

Het is inmiddels gestopt met rekenen.

We wandelen verder naar de waterval.

Omdat het de hele dag geregend heeft, en de wegen in Afrika zijn al niet zo best, is de weg omhoog super glad!!

We krijgen een stok mee voor de stabiliteit.

Continu glibber je weg, de weg is natuurlijk ook ongelijk.

Twee keer ben ik flink uitgegleden, ik zit helemaal onder de modder!

Het ziet er niet uit.. Maar gelukkig hebben meer mensen hier last van..

Het hilarisch om zo met elkaar te lopen en telkens weg te glibberen!

Na een paar uur komen we bij de waterval, die de klim meer dan de moeite waard is. Helaas is de batterij van m'n camera net leeg. Onderweg heeft Donald (begeleider vanuit de lodge) veel foto's en filmpjes gemaakt, wat ook fijn is als iemand anders dat soms doet :)

Maar geen foto's van de waterval dus.. Maar de foto's uitwisselen na de vakantie!

Om 4 uur zijn we terug beneden, na alleen een ontbijt om 9 uur zijn we uitgehongerd! Terug in Arusha gaan we samen uit eten.

Voldaan van het weekend, lekker op op tijd naar bed om morgen weer naar het project te gaan.

Maandag weer een leuke dag op het project gehad.

Ik zorg weer voor werk bij de kleuters en bij Memkwa.

De tijd wordt nuttig besteed, veel kinderen zijn continu aan het werk. (Wat al anders was dan de eerste paar dagen dat ik hier was). Dus al een paar doelen behaald!

M'n volgende doel ik dat de leerkracht het werk maakt of verzameld. Nu vraag ik nog wat er behoefte naar is.

Maar het geeft veel voldoening data af alle kinderen nuttig bezig zijn, je ziet ze gewoon leren!! Ze doen zo hun best en geven veel inspanning! Fijn om zo te kunnen helpen!

Groetjes,

Jolien

The Baraa

Maandag ga ik weer naar school.

Ik ben benieuwd of we het programma kunnen uitvoeren zoals we bedacht hebben.

Eenmaal in de klas zijn de kinderen hard aan het werk met de sommen en zinnen van het bord.

Er is nog geen klaar opdracht.

Wanneer ik deze wil gaan kopiëren, is net de elektriciteit uitgevallen en kan ik het kopieerapparaat dus niet gebruiken!

Helaas..

Dus pak ik de puzzels weer, ook heb ik ergens een grote mat vandaan gehaald zodat de kinderen niet op de grond hoeven zitten.

Ik ben niet van plan om alle puzzels door elkaar te laten gaan, dus geef ik Margaret de opdracht om streng toe te spreken dat ze maar 1 puzzel tegelijk mogen maken.

Ook deel ik een paar puzzels aan tafel uit. We moeten gewoon streng zijn, en de puzzels controleren of alle stukjes terug zijn. (Omdat ze anders misschien stukjes in hun tas doen, om mee naar huis te nemen).

Helaas zijn er toch 2 puzzelstukjes vermist, weliswaar van de kinderen die op de mat gepuzzeld hebben, die kunnen dus niet in hun tas zitten. We hebben alle broekzakken gecontroleerd, maar nergens zijn de 2 ontbrekende stukjes te bekennen. Tja.. Dit is het nadeel als je niks hebt, dan nemen ze het mee...

De kinderen vinden het wel erg leuk om te puzzelen.

Voor morgen hoop ik wel wat extra werk te kunnen kopieën, zodat de kinderen die klaar zijn bijv kunnen kleuren.

Ook valt me op dat een aantal kinderen geen schrift hebben (ouders moeten zelf een schrift kopen en deze meegeven naar school). Zonder schrift kunnen ze dus niet eens werken. Ze krijgen ook geen blaadje van de leerkracht.

Wanneer ik dit navraag blijken de schriften in het kantoor ook op te zijn. Dus besluit ik vanmiddag zelf wat schriften van het sponsorgeld te kopen en deze aan de kinderen te geven.

'S middags help ik bij de menkwa klas. Dit is een klas met kinderen van 10 tot 15 jaar die nog niet eerder naar school geweest zijn. Ze moeten dus nog leren lezen, schrijven, rekenen etc.

Vanmiddag hebben ze art en Engels waarbij ik ga helpen. De leerkracht vraagt of ik wat voorbereid heb.. Dat is gek, want ik zou ondersteunen en niet de les gegeven. Dat geef ik ook terug. Ik denk dat ze het toch probeert, om er lekker makkelijk vanaf te komen.

Ik besluit toch de spullen voor art te verzamelen en dezelfde opdracht als afgelopen donderdag te geven, de birthday cake.

Hier zijn ze zolang mee bezig, dat ze niet meer aan Engels toekomen. Dat is hier dan ook wel weer zo.. Dan sla je het gewoon over..

Daarna gaan ze uit.

's Avonds weer lekker gegeten, en spelletjes met de andere vrijwilligers gespeeld.

Dinsdag kom ik weer op de Baraa school, maar in de klas is er geen leerkracht aanwezig!

Ik ga navraag doen waar Margaret is, in eerste instantie weet niemand het. Ik vraag me af of de kinderen al vanaf 8 uur geen leerkracht hebben!? Of iemand dat opgemerkt heeft...

Ik krijg te horen dat ze een begrafenis heeft, en er wordt een andere leerkracht voor de klas geregeld.

Dit is een oudere mevrouw, die alles super traag en langzaam doet.

De klas is erg druk, meerdere kinderen huilen, maken ruzie, klieren, lopen door de klas etc.. Ze kan duidelijk geen orde houden.

Ze zit aan haar bureau en slaat af en toe met een stok op de tafel om stilte te vragen. Ik denk dat als ik er niet was, ze zeker ook de kinderen zou slaan. Maar omdat er een mzungu (blanke) bij is, ze dit niet doet. Dat is namelijk verboden.

Ik gebruik wel de klaar opdrachten. Maar volgens de leerkracht zijn ze om half 10 allemaal al klaar. Ik vraag me sterk af wat ze vanaf dan gedaan had als ik er niet was geweest... Ze heeft nota bene min sommen op het bord geschreven, wat de kinderen (volgens Margaret) nog niet kunnen.

Maar de stencils zijn nuttig.

Helaas duurt het niet 2 uur om stencils te maken.

Om 10.45 stel ik voor dat ze wat playtime buiten krijgen. (Ze krijgen namelijk geen buiten speeltijd).

Dus alle kinderen vliegen het lokaal uit..

De krijtjes krijg ik slechts van een paar kinderen terug.

Ik verwacht niet dat ze de kinderen voor de lunch nog terug zal halen.

Ik ga even bijkomen met een kopje thee van deze super drukke chaotische ochtend.

Wel heb ik 3 kinderen blij kunnen maken met een nieuw schrift en potlood die ik gister middag gekocht heb!

De andere schriften heb ik in de kast gelegd voor de voorraad.

's Middags help ik weer bij de menkwa klas (ze vraagt wederom of ik wat voorbereid heb, haha! Ze mag de les lekker zelf geven).

Ze leren het alfabet, wat ze klassikaal op moeten zeggen, en er een liedje van maken. Dat is erg leuk om te inzien. Daarna oefenen ze het nog door elkaar, en vervolgens moeten ze het alfabet 2x overschrijven.

Ik stel voor dat ze morgen 1 letter uitkiest en daar woorden mee te bedenken en oefeningen mee te maken. Ze stelt voor dat ik dat voorbereid. Oké, ik ga toch overstag en zal een opdrachten blad maken, als zij de uitleg en de les geeft (dit moet namelijk nog wel in Swahili).

Dus snel voor de na-schoolse Art les begint maak ik een opdrachten blad over de letter A, en als klaaropdracht een woordzoeker met de letter A.

Met de art les staan er heel veel kinderen te dringen voor de deur. Ze duwen elkaar ruw aan de kant, we laten 30 kinderen binnen. We vouwen een olifantje vandaag. Door de stappen rustig en klassikaal voor te doen, hebben ze aan het eind van de les allemaal een olifantje gevouwen. Daarna kunnen ze dingen erbij tekenen.

Een hele leuke opdracht! Ze zijn weer hartstikke blij!

Ook ga ik maar de markt om stoffen te kopen, om daar broeken/ rokken/ jurkjes etc van te laten maken bij de naaister. Ook voor het thuisfront.

Ik heb een paar hele mooie stoffen uitgekozen!

Het is zoveel dat ik er vast meer van kan laten maken!

's Avonds gaan we na naar de movie night waar Pitch perfect 2 wordt gedraaid.

Helaas is het een gedownloade versie met Chinese ondertitels. Maar het is evengoed erg leuk!

Woensdag ben ik helaas niet lekker en blijf ik thuis.

Ik vind het heel leuk om reacties te lezen van jullie!

Dus laat gerust wat achter!!

De Baraa primary school

Dinsdag 7 juli is een vrije dag in Tanzania. Wel is de stad gewoon open en ga ik met een paar andere meiden naar de markjes. Het is erg slecht weer vandaag, koud en regen. Dat had ik echt niet gedacht in Nederland! Ik dacht het is lekker warm in Tanzania, dus heb ik voornamelijk korte broeken en shirtjes meegenomen. Ik heb geen eens een jas meegenomen, terwijl de rest een regenjas aan heeft.

We gaan met een pici pici naar de stad. Je gaat dan achterop een motor. Dit is de eerste keer dat ik zo naar de stad ga.

Hij gaat hard! Scheurt tussen de auto's door, rijdt tegen het verkeer in om weer terug te gaan naar de goede baan als er een auto aankomt. Volgende keer loop ik wel weer bedenk ik nog..

Maar we zijn er gauw, en het kost niet veel (ongeveer €0,75).

In Arusha zijn veel markten, een souvenirs markt, groente markt maar ook een hele grote 2e hands markt. Hier kom ik een regenjas tegen! Hij ziet er nog prima uit dus die neem ik mee! Ik trek hem gelijk aan want het regent nog steeds. De wegen zijn erg modderig en mijn schoenen zien er niet uit! Dus een paar donkere 2e hands all stars zijn ook mooi meegenomen! Allebei voor een prikkie!

De weg naar de lodge is een glijbaan van modder.

Helaas is door de vrije dag mijn werkvisum nog niet klaar.

Hierdoor moet ik nog een extra dag wachten.

De woensdag vermaak ik me met een wandelingetje naar de kerk op de heuvel, lijkt me leuk om zondag ochtend een dienst bij te wonen.

En verder een heerlijke zonnige relaxte dag!

Donderdag kan ik dan eindelijk naar de Baraa primary school!

Aangekomen bij de school mag ik vandaag meelopen bij de kleuterklas (leeftijd 4 tot 7 jaar).

Wanneer ik het lokaal binnen kom staan alle kinderen op en roepen 'Hello teacher'. Erg schattig!

Ik schrik alleen wel van de hoeveelheid kinderen, er zitten maarliefst 137 kinderen in 1 lokaal!! Dat dat alleen al past!!

Ze zitten met 4 of 5 op een ouderwets schoolbankjes (dat gemaakt is voor 2 kinderen).

Er zijn 2 leerkrachten aanwezig in de klas. Ze zijn op dat moment bezig met het nakijken van schriftjes.

Er staan een paar rekensommen en een schrijftekstje op het bord die de kinderen moeten overschrijven in hun schrift.

De jongste kinderen moeten een tel opdracht doen, er staan plaatjes op het bord die ze over moeten tekenen en erachter moeten schrijven hoeveel het er zijn.

Heel veel kinderen kunnen dit echter niet, omdat ze de plaatjes niet kunnen natekenen (is ook erg moeilijk voor kinderen van 4 en 5!). Ik zie dat de leerkracht dit voor veel kinderen doet.

Wanneer ik een rondje loop zie ik ook dat heel veel kinderen helemaal niks aan het doen zijn, ze hebben geen schrift voor zich, of er staat niks in.

Ongeveer 70% van de kinderen doet helemaal niks!

De andere kinderen lopen naar de de leerkracht, en die tekent de plaatjes in hun schrift zodat ze ze zelf kunnen tellen.

Ik besluit hier maar mee te gaan ondersteunen. Ik denk dat ik wel voor 60 kinderen de plaatjes in hun schrift getekend heb!

De leerkracht telefoneert ondertussen regelmatig, loopt de klas uit...

Dit gaat zo door tot 11.30 uur.

De jongste kinderen hebben nu in totaal 5 telopdrachten gemaakt, de iets oudere kinderen hebben 8 rekensommen gemaakt en een stukje tekst overgeschreven.

"Een hele nuttige 3,5 uur."

Ze hebben amper buiten gespeeld en mogen alleen maar het werk maken. Als je eerder klaar bent heb je pech en moet je wachten tot het lunchtijd is.

Wel wordt me verteld dat ze morgen de kinderen wel opsplitsen, zodat er 'maar' 68 per klas zijn.

De kinderen die niet voor de lunch betaald hebben moeten naar huis, dit zijn er een hele hoop! Terwijl een lunch €3,00 voor de hele maand kost. Vaak kunnen de ouders dit niet betalen.

De andere kinderen die het wel betaald hebben komen met een zelf meegebrachte beker een krijgen daar pap in.

Al met al best een indrukwekkende ochtend!

's Middags wordt gevraagd of ik en en Art-les wil geven. Dit is een naschoolse activiteit, eigenlijk een knutsel-les. Samen met een Belgse mevrouw bereiden we een knutsel activiteit voor. De kinderen zijn niet gewend om te knippen en plakken. Dus moet het een eenvoudige opdracht zijn. We maken een verjaardagstaart van papier.

Er staan heel veel kinderen voor de deur te springen die allemaal mee willen doen met de Art les. Hier moeten we er 20 uit kiezen die we binnen laten.

Het is lastig uitleggen wat we met de kinderen willen maken omdat ze geen Engels verstaan. Ik heb een paar zinnen in Swahili opgezocht om duidelijk te maken wat ze moeten doen.

Uiteindelijk snapt (bijna) iedereen het. De kinderen genieten van het knutselen! Ze zijn heel stil en rustig, heel anders dan in Nederland. Ze praten bijna niet, omdat ze het zo leuk vinden en bang zijn dat ze anders niet meer mogen komen.

Wanneer ik rond ga met een bak met stiften en vertel dat ze er ook wel 2 mogen pakken ipv 1 stift, zijn ze heel blij en ook verbaasd. 2 stiften?!

Dit is een hele dankbare activiteit die ik 2 keer in de week ga geven.

Terug bij de lodge is het altijd gezellig. Verhalen uitwisselen met elkaar en 's avonds nog wat drinken met z'n alle.

Vrijdag zijn de kinderen gelukkig wel opgedeeld in twee klassen. Ik ga helpen bij de jongste klas.

Het scheelt al dat er niet zoveel kinderen in een klas zijn. Ze moeten weer sommetjes maken die op het bord staan.

Gelukkig zijn nu wel bijna alle kinderen ermee bezig.

Om 10 uur zijn wel een aantal kinderen al met het werk klaar, die nu moeten wachten tot half 12.

Dus ik vraag aan Margaret (de teacher) of het goed is als ik wat puzzels pak voor de kinderen die klaar zijn. Dat vindt ze een leuk idee.

Er is namelijk wel heel veel materiaal, maar de leerkrachten pakken dit niet. Zo mogen ze bijvoorbeeld ook kopiëren, maar dit doen ze niet. Ze zijn erg gewend aan hun manier van lesgeven, niet iedereen staat open voor verandering.

De puzzels mogen de kinderen niet aan hun tafel maken, omdat ze dan misschien puzzelstukjes in hun tas stoppen, om mee te nemen.

Wel mogen ze de puzzels op de grond vooraan in de klas maken. Dit is ook al heel leuk. Ze puzzelen nooit, dus moeten eerst uitvinden wat puzzelen is, maar ze genieten ervan! En nog leerzaam ook!

Er kunnen ongeveer 20 kinderen tegelijk puzzelen, de andere kinderen maken hun werk af. Maar al gauw heeft iedereen zijn werk af en zit toe te kijken hoe de 20 anderen aan het puzzelen zijn. En er is nog een uur te gaan....

De puzzelstukken gaan allemaal door elkaar, omdat de kinderen het puzzelen nog niet zo goed begrijpen moet ik alle stukjes per puzzel bij elkaar zoeken en weer in elkaar zetten. Nog een hele klus! Daar had ik niet van te voren over nagedacht! Gelukkig helpt Margaret me wel. Maar zelfs de volwassenen in Tanzania kunnen niet zo goed puzzelen, tegen de tijd dat ik alle puzzels heb gedaan is zij nog met de eerste puzzel bezig. Wanneer ik haar hiermee help is ze heel verbaasd hoe snel ik de (alfabet) puzzel kan maken.

Vanmiddag om 12 uur gaat ze een lesplan voor volgende week maken. Ik vraag of ik daarbij mag zijn, dat vindt ze goed. Ze zou me komen ophalen.

Dit wordt uiteindelijk 14.30 uur, en toen had ze nog steeds geen plan gemaakt.

Samen met Margaret maak ik een programma voor maandag. Rekenen, schrijven, art, lezen. We zoeken wat kopieerbladen uit, zodat ze ook wat te doen hebben als ze klaar zijn.

Ik heb wel het idee dat ze het voor mij doet en nog niet echt het nut ervan inziet.

Onderweg terug ga ik nog langs de supermarkt. Wanneer ik bij het eind station van de dala dala kom weet ik niet meer de weg naar de supermarkt. Ik herken de straat niet, en heb geen idee welke kant ik op moet lopen. Gelukkig komt het meisje met wie ik in de dala dala heb gesproken op me af en vraagt waar ik heen moet, ze wil me wel naar de supermarkt brengen. De mensen zijn hier erg vriendelijk! Eenmaal bij de supermarkt kom ik niet meer van haar af! Ze wil niet naar huis en loopt met me mee door de supermarkt. Heel ongemakkelijk! Ik wacht op het punt dat ze iets van me wil hebben.. Bij de kassa vraagt ze of ze wat kauwgum mag van 400 schilling (= €0,20). Dat mag natuurlijk wel van me, ze pakt haar kans en vraagt of ze ook een zak chocolade mag, dat gaat me net iets te ver. Haha!

Nu gaat ze gelukkig wel naar huis.

Ik neem een pici pici terug. Hij blijkt de weg niet te weten, dus wijs ik de weg. Wanneer hij eenmaal doorheeft waar ik naar toe wil, wil hij meer dan de afgesproken prijs. Als ik hier niet mee akkoord ga wordt ik langs de weg afgezet en kan ik verder lopen.

Niet heel erg, want zo ver hoef ik niet meer.

Ook tijdens de wandeling wordt ik weer vergezeld door een local.

Altijd gezellig op straat.

Zaterdag gaan we met een grote groep een fietstocht maken bij lake Mayaro. Het is 2 uur rijden. We hebben een auto gehuurd met z'n alle. Onderweg komen we best veel lokale hutjes tegen waar stammen nog heel traditioneel wonen.

We zien langs de kant van de weg jongeren lopen in zwarte gewaden met witte verf op hun gezicht, het ziet er heel eng uit. Maar deze tieners van 14 jaar (zowel jongens als meisjes) zijn besneden en moeten een paar maanden zelfstandig zien te overleven. Ze krijgen 5 geiten mee van hun stam. Na een paar maanden mogen ze terugkomen bij de stam en zijn ze volwassen. Als ze dit niet doen worden ze verstoten. Dat dit nog steeds gebeurt, en zo dicht bij de grote stad!!

Aangekomen krijgen we een mountainbike en fietsen we door lokale dorpjes en naar een prachtig meer! De natuur is erg mooi, uitgestrekte vlaktes met een meer in de verte. Mensen die kuddes koeien en schapen hoeden.

Bij het meer zijn veel flamingo's en pelikanen.

Veel mooie foto's genomen!

Zondag een heerlijke relax dag. Het weer is gelukkig weer wat zonniger.

's Ochtend gaan we naar een kerk dienst. Er is een leuk koor, dat lekker swingt. En wanneer de dominee spreekt wordt er veel gelachen. Hij maakt allemaal grapjes. Helaas verstaan we het niet omdat het in Swahili is. De dienst is heel anders, er wordt gejuicht en 'amen' geroepen. Het is heel vrolijk.

's Avonds hebben we een barbecue met een grote groep van 25 man. Dus dat belooft erg gezellig en te worden!

Groetjes,

Jolien

De eerste paar dagen

De eerste dag:

Na een goede vlucht aangekomen op het vliegveld Kilimanjaro. Daar mag ik in de rij gaan staan voor 'geen visum'. Op het vliegveld wordt Engels gesproken, maar dit is met zo'n accent dat ik het slecht begrijp. Uiteindelijk krijg ik toch de toeristen visum stempel in mijn paspoort. Maar ik heb nergens 50 dollar hoeven te betalen. Ik twijfel nog of het wel allemaal wel goed is gegaan en niet nog ergens een toeristenvisum moet kopen. Buiten ga ik op zoek naar Donald, die me op komt halen. Er staan heel veel mensen met allemaal bordjes. Ik kan Donald eerst niet vinden en maak me een beetje zorgen, aangezien ik geen telefoonnummer of adres heb opgeschreven. Gelukkig zie ik hem daarna al snel. Het is al donker in Tanzania, dus ik kan nog niet echt iets zien van het land.

Rond 9 uur kom ik aan bij de lodge. De kamer is prima, een 3 persoonskamer met een eigen badkamer. Er zijn nog 2 andere Nederlandse/Belgse meisjes en 5 Duitse meiden. Het is erg gezellig, ik voel me al gelijk welkom.

Zaterdag ga ik met een paar andere meiden Arusha in. Het is heerlijk weer, lekker zonnetje maar niet te warm. Ongeveer 25 graden. We kunnen lopend naar de stad, ongeveer 20 minuten lopen. Je merkt dat ze in Arusha wel gewend zijn aan toeristen, ze staren zo aan zoals ik van te voren gehoord heb. Wel zeggen veel mensen je gedag 'jambo' en 'habari' hoor je vaak. Ik ben blij dat ik in Nederland een cursus heb gevolgd, zo ken ik al een aantal zinnetjes. Op de masai markt worden we zowat de tentjes ingesleurd, overal moeten en binnen kijken. Ze tikken je aan, praten dwars door je heen. Na een lange dag door de stad gewandeld te hebben halen en we boodschappen en gaan met de taxi terug naar de lodge. In het weekend moeten we zelf zorgen voor de maaltijden, dus we maken een lekker broodje hamburger. Van maandag t/m vrijdag wordt er voor ons gekookt.

'S Avonds gaan we nog wat drinken in een bar in Arusha. Een heerlijk lokaal biertje (genaamd Kilimanjaro) gaat er wel in.

Zondag gaan we met een klein groepje op horse safari. Er zijn nog 3 anderen die ook deze week zijn aangekomen. Met de dala dala is het 20 minuten rijden. Dat is al een hele ervaring op zich, ze proppen zo 25 mensen in een mini busje waar officieel 8 zitplaatsen zijn. Er wordt wat af getoeterd, op de bus geslagen en geschreeuwd. Maar uiteindelijk komen we op de plaats waar we moeten zijn.

Bij de horse safari krijgen we allemaal een eigen paard (ook al kunnen we allemaal niet paard rijden). Wel een beetje spannend! We krijgen een mini cursus hoe je het paard laat stoppen en rechts of links af moet slaan. Vervolgens gaan we het park in om dieren te bekijken. We zien al gauw zebra's, gnoes en antilopen. Het is een klein park, lijkt een beetje op burger zoo in Nederland waar je met de auto door heen rijdt. Wij rijden nu alleen ter paard. Het paardrijden gaat erg goed, ik schijn zelfs talent te hebben volgens de instructeur ;).Na 2 uur is het mooi geweest en gaan we terug. We betalen 40 shillings ipv 40 dollars. Wat veel goedkoper is dan de afgesproken prijs. Terug met de dala dala, naar Arusha.

We hebben afgesproken met 2 andere meiden en gaan uit eten. Heerlijke zelfgemaakte tomatensoep gegeten!

Maandag krijg ik de beloofde rondleiding van Donald, samen met Lucas die op zaterdag aangekomen is. We bezoeken kort het project om een handtekening te laten zetten op het formulier voor de aanvraag van het werkvisum. Eerst gaan we naar de East African school, waar Lucas vrijwillerswerk gaat doen. Dit is een hele arme school. Ze krijgen les in een gebouw met amper muren, de muren zijn half afgebrokkeld. Het zijn weeskinderen en kinderen van de straat. Er zijn 4 klassen, alle vrijwillers geven zelfstandig de lessen, omdat er maar 2 leerkrachten zijn. De kinderen zijn 3 tot 10 jaar, en roepen heel schattig allemaal 'teacher look'. Vervolgens gaan we naar de Baraa Primary school waar ik 5 weken vrijwilligerswerk ga doen. Dit is een grote school met wel 1400 kinderen! Ik ontmoet Sara, een soort manager van de school. Ze is een Engelse, die in Tanzania is komen wonen. Ze vertelt dat ze mijn hulp goed kan gebruiken in de kindergarden, (4 tot 7 jaar). Omdat daar momenteel 137 kinderen zijn met maar 2 leerkrachten. Ze kunnen de hulp hard gebruiken. Dat lijkt me prima. Ik ga dat 3 dagen proberen en dan kan ik aangeven of ik dat nog 4 weken wil doen of in een andere groep wil helpen. Ook vertelt ze dat het niet die bedoeling is dat ik de lessen van de leerkracht over ga nemen, maar ondersteunen en eventueel de leerkrachten bruikbare tips geven om het onderwijs effectiever te maken. Dit komt helemaal overeen met mijn opinie, ik ben namelijk niet van plan om 70 kinderen les te geven, maar om de leerkrachten en kinderen te helpen! Ik heb een hele goede eerste indruk en heb veel in zin om te beginnen!

Ik merk dat ik buiten de stad toch wel erg veel aangestaard wordt. Er wordt veel 'mzungu' (blanke) naar ons geroepen. Ook worden we regelmatig aangesproken of lopen er mensen met ons mee. Ze vragen hoe het met je gaat, meestal heel vriendelijk. Maar ze vragen ook rustig om je telefoonnummer of email adres. Dit wijs ik maar beleefd af.

Morgen is een nationale vrije dag (omdat het 7-7 is! Haha de 7e van de 7e maand zijn ze vrij! Dat is de enige reden! 8-8 zijn ze ook vrij!).

Maar als alles spoedig verloopt met de aanvraag van mijn werkvisum ga ga ik woensdag beginnen.

Na het bezoek na de 2 projecten gaan we weer naar Arusha, waar we een lokale simkaart kopen, wat markten bezoeken en verder wegwijs gemaakt worden in de stad.

Al met al 3 hele leuke dagen!

Vertrek

Hoi allemaal,

De dag van vertrek is aangebroken!

Kriebels in m'n buik, gezonde spanning.

Nu nog even een kopje koffie en dat zo uitzwaaien en vertrekken.

Om 10.10 uur vlieg ik en om 19.40 uur kom ik aan.

Daar wordt ik opgewacht door iemand van de lodge, die staat met een bordje met mijn naam erop. Hopelijk kan ik die snel vinden!

Ik heb er veel zin in!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo allemaal en welkom op mijn reisblog!

Over een paar weken vertrek ik om vrijwilligerswerk te doen in Tanzania.

3 juli vertrek ik om 5 weken te helpen bij een basisschool, de Baraa Primary School in Arusha.Op 7 augustus kom ik weer terug.

Op dit reisblogkun opde hoogteblijven van alle avonturen en ervaringen tijdensmijn reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Groetjes,

Jolien